** চোৰ গলে লাঠি, বৰষুণ গলে জাপি;জীৱনৰ লটিঘটি আৰু মানসিকতা **
আমাৰ সমাজত অতীতৰ পৰা কিছু প্ৰবচন চলি আহিছে আৰু চলি যাব । কৰ্মস্থলীত বা ব্যক্তিগত জীৱনৰ যিকোনো সময়ত সফলতা, নিজা বুদ্ধিমত্তা, দক্ষতা ইত্যাদি প্ৰয়োগৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰযোগ্য প্ৰবচন ফাকি হল "" চোৰ গলে লাঠি, বৰষুণ গলে জাপি "" । আমি সঠিক সময়ত সঠিক সিদ্ধান্তত উপনীত হব নোৱাৰা বাবে কেতিয়াবা জীবনত বহু লটিঘটি খাব লাগে যাৰ ফলত আমাৰ মানসিকতা পৰিবৰ্তন হোবা পৰিলক্ষিত ।
আমি কেতিয়াও নিজক আত্মবিশ্লেষণ কৰিব নিবিচাৰো । আজি সমাজৰ মানসিকতা পৰিবৰ্তনৰ অন্য এক উল্লেখযোগ্য কাৰণ হল আত্মবিশ্লেষণ নকৰাটো । আমি সদায লোক ওপৰত নিজে কৰা ভূল সমূহ বা দোষ সমূহ জাপি দিব বিচাৰো । যাৰ ফলস্বৰূপে আমাৰ সমাজত এক বিভেদশীল মনোভাব সৃষ্টি আৰু অভ্যান্তৰিক সংঘাত অংকুৰ ফলত সমাজ ব্যৱস্থাত ঘূণে ধৰে ।
এটি সাধাৰণ উদাহৰণ হল---- বজাৰত এজন বেপাৰী যে দুটা ছাগলী বিক্ৰী কৰিব আনিলে সেই সময়তে এজন গ্ৰাহক তাত উপস্থিত হল । গ্ৰাহক জনৰ লক্ষ্য কম মূল্যত ভাল ছাগলী কিনা ।তেওঁ বেপাৰী জনৰ লগত দাম দৰ কৰি গম পালে সৰু ছাগলী টো দাম দুশ টকা আৰু ডাঙৰ ছাগলী টো দাম চাৰিশ টকা । তেতিয়া গ্ৰাহক জনে লগে লগে বেপাৰী জনক কলে মোৰ হাতত ডাঙৰ ছাগলী টো কিনিব পৰা টকা নাই কিন্তু মোক ডাঙৰ ছাগলী টো প্ৰয়োজন যদি আপুনি নগদ দুশ টকা আৰু সৰু ছাগলী টো বিনিময়ত মানে চাৰি শ টকা ডাঙৰ ছাগলী টো দিয়ে তেন্তে মই সুখী হম । বেপাৰী জনে হিচাপ কৰিলে সৰু ছাগলী টো যিহেতু বিক্ৰী কৰি তেওঁৰ পৰা দুশ টকা পালেই ইয়াৰ উপৰিও তেওঁক বিক্ৰী কৰা সৰু ছাগলী টোও দিব । গতিকে তেওঁৰ উচিত মূল্য পালো বুলি গ্ৰাহক জনক ডাঙৰ ছাগলী টো দি বিদায দিলে । পিছত যেতিয়া হিচাপ কৰি গম পালে তেও নিজে ভূল কৰা বাবে লটিঘটি খাব লগা হল আৰু তাৰ পৰা এক সংঘাত সৃষ্টি হব পাৰে বুলি জানি নিজক সংশোধন কৰা চিন্তা কৰিলে । আৰু গ্ৰাহক জনৰ বিচাৰি নিজৰ ভূল স্বীকাৰ কৰি উচিত মূল্য গ্ৰহণ কৰিলে । দুয়োৰে মানসিকতা এক হোবা বাবে শুধৰোৱা সম্ভব হল । নহলে? ???
গতিকে সঠিক সময়ত সঠিক চিন্তা ৰে আগবঢ়ালে আমি শুদ্ধ মানসিকতা সুন্দৰ সমাজ তেতিয়া ও গঢিব নোৱাৰো । নিজেও তেতিয়া ও সফল হব নোৱাৰিম ।
আমাৰ সমাজত অতীতৰ পৰা কিছু প্ৰবচন চলি আহিছে আৰু চলি যাব । কৰ্মস্থলীত বা ব্যক্তিগত জীৱনৰ যিকোনো সময়ত সফলতা, নিজা বুদ্ধিমত্তা, দক্ষতা ইত্যাদি প্ৰয়োগৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰযোগ্য প্ৰবচন ফাকি হল "" চোৰ গলে লাঠি, বৰষুণ গলে জাপি "" । আমি সঠিক সময়ত সঠিক সিদ্ধান্তত উপনীত হব নোৱাৰা বাবে কেতিয়াবা জীবনত বহু লটিঘটি খাব লাগে যাৰ ফলত আমাৰ মানসিকতা পৰিবৰ্তন হোবা পৰিলক্ষিত ।
আমি কেতিয়াও নিজক আত্মবিশ্লেষণ কৰিব নিবিচাৰো । আজি সমাজৰ মানসিকতা পৰিবৰ্তনৰ অন্য এক উল্লেখযোগ্য কাৰণ হল আত্মবিশ্লেষণ নকৰাটো । আমি সদায লোক ওপৰত নিজে কৰা ভূল সমূহ বা দোষ সমূহ জাপি দিব বিচাৰো । যাৰ ফলস্বৰূপে আমাৰ সমাজত এক বিভেদশীল মনোভাব সৃষ্টি আৰু অভ্যান্তৰিক সংঘাত অংকুৰ ফলত সমাজ ব্যৱস্থাত ঘূণে ধৰে ।
এটি সাধাৰণ উদাহৰণ হল---- বজাৰত এজন বেপাৰী যে দুটা ছাগলী বিক্ৰী কৰিব আনিলে সেই সময়তে এজন গ্ৰাহক তাত উপস্থিত হল । গ্ৰাহক জনৰ লক্ষ্য কম মূল্যত ভাল ছাগলী কিনা ।তেওঁ বেপাৰী জনৰ লগত দাম দৰ কৰি গম পালে সৰু ছাগলী টো দাম দুশ টকা আৰু ডাঙৰ ছাগলী টো দাম চাৰিশ টকা । তেতিয়া গ্ৰাহক জনে লগে লগে বেপাৰী জনক কলে মোৰ হাতত ডাঙৰ ছাগলী টো কিনিব পৰা টকা নাই কিন্তু মোক ডাঙৰ ছাগলী টো প্ৰয়োজন যদি আপুনি নগদ দুশ টকা আৰু সৰু ছাগলী টো বিনিময়ত মানে চাৰি শ টকা ডাঙৰ ছাগলী টো দিয়ে তেন্তে মই সুখী হম । বেপাৰী জনে হিচাপ কৰিলে সৰু ছাগলী টো যিহেতু বিক্ৰী কৰি তেওঁৰ পৰা দুশ টকা পালেই ইয়াৰ উপৰিও তেওঁক বিক্ৰী কৰা সৰু ছাগলী টোও দিব । গতিকে তেওঁৰ উচিত মূল্য পালো বুলি গ্ৰাহক জনক ডাঙৰ ছাগলী টো দি বিদায দিলে । পিছত যেতিয়া হিচাপ কৰি গম পালে তেও নিজে ভূল কৰা বাবে লটিঘটি খাব লগা হল আৰু তাৰ পৰা এক সংঘাত সৃষ্টি হব পাৰে বুলি জানি নিজক সংশোধন কৰা চিন্তা কৰিলে । আৰু গ্ৰাহক জনৰ বিচাৰি নিজৰ ভূল স্বীকাৰ কৰি উচিত মূল্য গ্ৰহণ কৰিলে । দুয়োৰে মানসিকতা এক হোবা বাবে শুধৰোৱা সম্ভব হল । নহলে? ???
গতিকে সঠিক সময়ত সঠিক চিন্তা ৰে আগবঢ়ালে আমি শুদ্ধ মানসিকতা সুন্দৰ সমাজ তেতিয়া ও গঢিব নোৱাৰো । নিজেও তেতিয়া ও সফল হব নোৱাৰিম ।